طراحي سايت استاتيکي

يکي از برتري هاي طراحي سايت استاتيکي اين است که با هاست متناسب تر هستند زيرا هاست انها فقط اطلاعات ثابتي را براي وب سايت هاي استاتيک از سرور دريافت و ميزباني مي کند. که اين ويژگي کار سرور و خطر به وجود امدن حفره هاي امنيتي را کم تر مي کند. همچنين انها صفحات را سريع تر و با سخت افزار هاي سرور ارزان پشتيباني مي کنند. اهميت اين برتري ها به دليل اينکه هاست کردن ارزان وب ويژگي هاي ديناميک داشتند و سرور هاي مجازي کارايي بالا براي وقفه هاي کوتاه با هزينه ي اندک ارئه مي دادند، کم تر شد.

تقريبا تمام طراحي سايت ها اندکي محتوي ثابت دارند براي مثال پشتيباني از داده هايي مانند عکس ها و شيوه نامه ها معمولا به صورت ثابت مي باشد حتي در وب سايتي که داراي صفحات ديناميک مي باشد.

طراحي سايت ديناميکي

طراحي سايت ديناميکي در طي زمان وجود وب سايت تغيير مي کنند و توليد مي شوند و از تکنولوژي سمت سرور براي توليد صفحه هاي وب استفاده مي کنند. انها به طور معمول محتواي خود را از يک يا تعداد بيشتري ديتابيس هاي back-end استخراج مي کنند. برخي کوئري هاي ديتابيس در ميان ديتابيس هاي وابسته هستند که فهرست ها را بررسي و يا اطلاعات عددي را خلاصه مي کنند. بقيه ممکن است از ديتابيس هاي سايت ها مانند MongoDB يا NoSQL براي ذخيره کردن محتواي بيشتر(براي مثال پست هاي بلاگ يا مقاله هاي wiki) استفاده کنند.

پروسه

در پروسه ي طراحي سايت ، صفحه هاي ديناميکي اغلب به وسيله ي استفاده از فايل پيش نمايش يا شماي کلي يک وب سايت استاتيکي طراحي مي شوند. مهارت هاي لازم براي طراحي سايت هاي ديناميکي بسيار گسترده تر از مهارت هاي مورد نياز براي طراحي سايت هاي استانيکي مي باشد. اين مهارت ها شامل مهارت هاي سمت سرور، کد نويسي ديتابيس و همچنين مهارت طراحي تعاملي سمت مشتري مي شود. حتي پروژه هاي ديناميکي با سايز متوسط هم تقريبا هميشه به تلاش تيمي نياز دارند.

تاريخچه

زماني که طراحي سايت هاي ديناميکي براي اولين بار توسعه يافتند، معمولا مستقيما به زبان هايي مانند Perl، PHP يا ASP کد نويسي مي شدند. برخي از اين زبان ها به ويژه PHP و ASP از شيوه اي با يک الگو استفاده مي کردند که از طريق ان يک صفحه ي سمت سرور همانند ساختار يک صفحه ي کامل سمت مشتري بود و اطلاعات در مکان هايي که با تگ ها مشخص مي شدند وارد مي شدند. اين يک راه سريع تر براي توسعه نسبت به کد نويسي صرفا بر اساس آيين کدنويسي زباني مانند Perl بود.

اما امروزه چه مي گذرد ؟

امروزه در بسياري از طراحي سايت ها ابزار و اسباب هاي متمرکز بر اپليکيشن و سطح بالاتري مانند سيستم هاي مديريت محتوي جاي هر دوي اين روش ها را گرفته است. اين سيستم ها هدف اصلي پلتفرم هاي کدنويسي را نهايي کرده و وانمود مي کنند که يک وب سايت وجود دارد تا محتوي را بر اساس يکي از چندين مدل به خوبي شناخته شده (مانند بلاگ براساس زمان مرتب شده، يک مجله ي موضوعي، يک سايت خبري و يا يک سايت عمومي براي تبادل نظر) ارائه دهند. اين ابزار ها اجراي اين طراحي سايت ها را اسان کرده و انها را بدون نياز به کدنويسي کاملا سازمان دهي‌ شده و بر اساس زيبايي سايت طراحي مي کنند.

اديت کردن محتوي به خودي خود(همانند صفحه الگو) ميتواند هم به وسيله ي ابزارهاي خود وب سايت و هم نرم افزار third-party انجام شود. امکان اديت کردن تمام صفحات فقط براي کاربران خاصي مانند مديران و افراد قراردادي مقدور مي باشد. در برخي موارد خاص افراد ناشناس توانايي اديت کردن محتوي مشخصي را دارند که اين امکان کم تر متداول است. براي مثال مي توان به اضافه کردن نظرها و پيام ها در صفحات تبادل نظر و يا سايت ويکي پديا اشاره کرد.

منبع : http://generalinfo1.parsiblog.com/Posts/40/